Wystawa Strach znów dostepna do zwiedzania!

Wystawa czasowa "Strach" znów dostępna do zwiedzania, Dawny Pałac Biskupów Krakowskich, plac Zamkowy 1 Strach jest jedną z najdotkliwszych ludzkich emocji. Od wieków zajmował w ogólnym wymiarze myślicieli, filozofów czy psychologów, zaś w wymiarze jednostkowym, indywidualnym, pochłania każdego z nas. Próbę zmierzenia się ze strachem i nadania mu „materialnego” kształtu podejmowali także artyści. Do zobrazowania go posługiwano się na przestrzeni wieków rozmaitymi środkami wyrazu, od alegorii, poprzez ekspresję uobecnioną w gestach i wyrazie twarzy, budowanie nastroju w dosłownych przedstawieniach sytuacji budzących grozę, aż po napięcie oddane jedynie przez formę i kolor. I to ten strach zwizualizowany w dziełach sztuki stał się pretekstem wystawy. Poprzez dzieła sztuki autorzy wystawy snują opowieść o strachu obecnym zarówno w indywidualnym życiu człowieka, jak i tym w wymiarze ogólnoludzkim. Na wystawie prezentowane są dzieła m.in.: Pietro della Vecchii (1602–1678), Jacoba de Backera (1540/1545–przed 1600), Nicolasa Verkolje (1673–1746), Jacoba Isaacz van Swanenburgha (1571–1638), Tommaso Dolabelli (ok. 1570–1650), Francisco de Goi (1746–1828), Alfreda Wierusz Kowalskiego (1849–1915), Gustawa Gwozdeckiego (1880–1935), Witolda Pruszkowskiego (1846–1896), Jonasza Sterna (1904–1988), czy wreszcie Zdzisława Beksińskiego (1929–2005). Pokaz dopełnia obraz filmowy Luisa Buñuela i Salvadora Dali Pies andaluzyjski, który stanie się swoistym ruchomym „eksponatem”.   Wystawę będzie można oglądać do 30 sierpnia 2020 r. ZWIERZĘTA EPOKI LODOWCOWEJ, Muzeum Dialogu Kultur, Rynek 3, Czerwiec 2020 Z okazji Dnia Dziecka Muzeum Dialogu Kultur zaprasza na spotkanie ze zwierzętami epoki lodowcowej. W każdym tygodniu czerwca (od 1 do 28 czerwca) będziemy prezentować jeden eksponat związany z dawno wymarłym zwierzęciem.   Od 15.06 do 21.06 w Muzeum Dialogu Kultur można zobaczyć czaszkę prażubra. Rodzaj Bison sp. powstał na terenach południowej Azji (tereny obecnych Indii), w okresie późnego pliocenu (ok.1.5 miliona lat temu). W okresie zlodowaceń przodek żubra Bison priscus (Bojanus,1827) był potężnym zwierzęciem. Wielkość dorosłych sztuk dochodziła do 2 metrów wysokości i 3 metrów długości. Samce osiągały wagę nawet do 2,5 tony. Potężne mięśnie kłębu i grzbietu utrzymywały głowę, na której znajdowały się dwa rogi metrowej długości. Odległość między wierzchołkami rogów dochodziła do 180 cm. Zamieszkiwały stepy, gdzie odżywiały się głównie trawą. Tworzyły stada dochodzące do kilkuset sztuk. Nie mając naturalnych wrogów, stada szybko się powiększały. Prawdopodobnie zagęszczenie było przyczyną wędrówki części osobników na wschód, przez pokryte lodem tereny obecnej cieśniny Beringa do Ameryki Północnej, dając początek populacji bizona amerykańskiego. Prażubr był częstym tematem neolitycznych malowideł i rytów naskalnych w jaskiniach południowej Francji (Lascaux) i północnej Hiszpanii (Altamira).   Wstęp wolny Zostań naszym fanem na Facebooku! mnki.pl Newsletter jest bezpłatną usługą Muzeum Narodowego w Kielcach. Twój adres email jest wykorzystany wyłącznie w ramach niniejszego serwisu i nie zostanie udostępniony osobom lub podmiotom trzecim. Subskrypcja newslettera jest bezpłatna, niezobowiązująca i w każdej chwili może zostać zakończona. Aby zrezygnować z subskrypcji newslettera, kliknij tutaj.