Aktualności w MNKi


Data: wtorek, 16 stycznia 2018

 

***
Wystawa Kolory zimy: rękawiczki z Estonii, 15 stycznia – 28 lutego, Muzeum Dialogu Kultur, oddział Muzeum Narodowego w Kielcach

W zimie to niezbędny element ubioru. Niektórzy wybierają pięciopalcowe, inni wolą takie z jednym palcem, jeszcze inni mitenki. Dla Estończyków, żyjących w surowym północnym klimacie, rękawiczki są nie tylko formą zabezpieczenia przed mrozem, ale symbolem, talizmanem, ważnym elementem tradycji.

Wystawa prezentuje nie tylko historyczne i współczesne wzory estońskich rękawiczek. Przybliża techniki ich wykonania, przywołuje liczne tradycje związane z tym zimowym elementem garderoby. Estończycy robią wełniane rękawiczki na drutach od czasów wypraw krzyżowych. Fragmenty rękawiczek znalezionych w kurhanie pogrzebowym Jõuga datuje się na przełom XIII i XIV w. Są to najstarsze dziergane obiekty znalezione w północnej i wschodniej Europie.

Rękawiczki służyły nie tylko zimą, ale też w innych porach roku, spełniając liczne i bardzo ciekawe funkcje magiczne. Estońskie dziewczynki uczyły się sztuki robienia na drutach już w wieku 10 lat, by potem przez całe życie robić rękawiczki właściwie w każdej wolnej chwili. Powodów noszenia rękawiczek było wiele. Stanowiły  niezbędne wyposażenie posagu panny młodej, wykorzystywano je, by poinformować o przyjęciu oświadczyn, odgrywały ważną rolę podczas ceremonii zaślubin. Swoje rękawiczki dostawał także zmarły i wszyscy, którzy przygotowywali ceremonię pogrzebową. Wspierały także leczenie bólu brzucha, pomagały rozpocząć wiosenne zasiewy.  

Nie bez znaczenia był również wygląd rękawiczek. Te ceremonialne były dłuższe i zakończone frędzlami. Te codzienne na początku były jednokolorowe z wzorzystym ściągaczem wokół nadgarstka.  Potem zyskały  różne konkretne wzory, charakterystyczne dla miejsc, w których zostały zrobione, m.in.: gwiazdę ośmioramienną, zapętlony czworokąt, wzór diabelski, z kocią łapą, z motylem, pająkiem lub okiem owcy. Najczęściej cała rękawiczka pokryta była danym wzorem. To sprawiało, że rękawiczki – ze względu na ilość zużytej wełny –  były znacznie cieplejsze.  

Prezentowane na wystawie repliki rękawiczek powstały na podstawie eksponatów zgromadzonych w Estońskim Muzeum Narodowym. To jedynie skromna reprezentacja zbiorów muzealnych. Kolekcja rękawiczek liczy bowiem 5 tys. eksponatów. Repliki rękawiczek wykonali studenci oraz absolwenci Akademii Kultury w Viljandi, która jest oddziałem Uniwersytetu w Tartu.

 

***
Sobotnie warsztaty familijne: Małej ojczyzny zwiedzanie i legend opowiadanie, 20 stycznia, godz. 11-13, Dawny Pałac Biskupów Krakowskich w Kielcach, oddział Muzeum Narodowego w Kielcach

Dzieci zwiedzą wystawę czasową Józef Szermentowski – Franciszek Kostrzewski. Uczeń i pierwszy mistrz, na której przyjrzą się pejzażom. Poznają też dwie legendy: o białej damie na zamku w Chęcinach i Emeryku. Po obejrzeniu filmu animowanego spróbują dokonać analizy dzieła sztuki, natomiast podczas pracy warsztatowej stworzą kompozycje malarskie z zabytkami ziemi kieleckiej.

Koszt uczestnictwa w zajęciach wynosi 8 zł. Zapisy: edukacja@mnki.pl, tel. 41 344 40 14 wew. 239 lub 243, tel. kom. 660 957 875

ZOBACZ PEŁNY HARMONOGRAM

***
Niedziela w Muzeum: Malarstwo Józefa Szermentowskiego, 21 stycznia, godz. 12, Dawny Pałac Biskupów Krakowskich, oddział Muzeum Narodowego w Kielcach

Najbliższy wykład z cyklu Niedziela w Muzeum będzie dotyczył malarstwa Józefa Szermentowskiego (1833–1876), wybitnego malarza polskiego realizmu. Spotkanie towarzyszy wystawie Józef Szermentowski – Franciszek Kostrzewski. Uczeń i pierwszy mistrz.

Józef Szermentowski był uczniem Franciszka Kostrzewskiego w domu swojego protektora Tomasza Zielińskiego w Kielcach (1849-1850), następnie kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1853–1857), należał do „cyganerii" malarskiej. W okresie studiów malował pejzaże ukierunkowane na architekturę, np. Widok Sandomierza od strony Wisły (1855), Chęciny (1857), Klasztor na Świętym Krzyżu (1859). W 1860 roku wyjechał na stypendium do Francji, gdzie spędził resztę twórczego życia. Zapoznał się z dziełami barbizończyków, pod wpływem których zmienił sposób malowania przyrody, zaczął odtwarzać jej stany i zjawiska, np. Skraj lasu (ok. 1860), Odpoczynek oracza (1861), Jezioro w lesie (ok. 1860-1870), Studium drzew (po 1868), Krajobraz z krowami u wodopoju (ok. 1870), Widok Saskiej Kępy (1872), Krajobraz nadrzeczny (1873), Bydło schodzące do wodopoju (1876), W parku (1873). W swojej twórczości malował polskie pejzaże Kościółek wiejski w Krakowskiem (1874) oraz poruszał temat niedoli chłopów, np. Poddaństwo (1873), Biednemu wiatr w oczy (1875). Na spotkaniu poświęconemu malarstwu Józefa Szermentowskiego pokazane zostaną również dwie kopie jego obrazów: "Procesja w Chęcin" (1857) i "Widok rynku w Szydłowcu" (1858, w trakcie konserwacji) pędzla początkującego malarza Kazimierza Szermętowskiego (1840-1864?), brata Józefa Szermentowskiego.

 WSTĘP WOLNY

 

***
Koncert kolęd i pastorałek, 21 stycznia, godz. 15.30, Dawny Pałac Biskupów Krakowskich, oddział Muzeum Narodowego w Kielcach

W niedzielne popołudnie w Dawnym Pałacu Biskupów Krakowskich wystąpią Chór Kantylena oraz zespół Arpeggio i soliści z Zespołu Szkół Katolickich Diecezji Kieleckiej im. św. Stanisława Kostki pod dyrekcją Barbary Barwińskiej.

 

***
Spotkanie z cyklu Wiedza: otwarte!, 18 stycznia, godz. 17.30, Muzeum Dialogu Kultur, oddział Muzeum Narodowego w Kielcach

Tytuł wykładu: Z dziejów wsi Czarnów i Tumlin
Prelegent: mgr Dariusz Kalina (historyk, publicysta, badacz i popularyzator dziedzictwa narodowego z terenu dawnego województwa sandomierskiego)

Krótka charakterystyka wykładu:
"W 2007 roku w Regionalnym Ośrodku Badań i Dokumentacji Zabytków w Kielcach zapoczątkowałem program "okolice Kielc", mający na celu ukazanie przeszłości kulturowej najbliższej okolicy lokacyjnego miasta Kielce. Tereny te w dużej mierze zostały włączone w granice administracji miasta Kielce. W międzyczasie powstała książka Czesława Hadamika, pracownika wówczas tego Ośrodka, Pierwsze wieki Kielc, która miała zapoczątkować dyskusję nad początkami miasta. Jedna z tez autora wskazywała na poszukiwanie początków naszego miasta w XII w. na terenie Góry ....


Urszula Kinder
Muzeum Narodowe w Kielcach
tel. kom. 664457684
-------------------------------------------
pl. Zamkowy 1, 25-010 Kielce
tel./+48/41 344-40-14



--

__________________________________________________________________________

 

Merkuriusz  Polski

 

Agencja Prasowa. W Krakowie od 3 stycznia 1661 r.






Adam Fularz, manager Radiotelewizji

Prezes Zarządu, Wieczorna.pl SP. Z O. O.,ul. Dolina Zielona 24A,   65-154 Zielona Góra

Wydawnictwo Merkuriusz Polski
"Wieczorna.pl" sp. z o.o.
T +48604443623
F +442035142037
E adam.fularz@wieczorna.pl
Dolina Zielona 24a, PL 65-154 Zielona Góra
KRS 0000416514, NIP 9731008676, REGON 081032764

AGENCJA PRASOWA MERKURIUSZ POLSKI- Wieści i treści od 3 stycznia 1661 

Informuję rozmówcę o przysługującym mu prawie do autoryzacji wypowiedzi udzielonych naszej agencji. Aby skorzystać z prawa, rozmówca niezwłocznie po udzieleniu wypowiedzi dla AP Merkuriusz Polski musi oznajmić że skorzysta z tego prawa. Czas na autoryzację wynosi 6 godzin od otrzymania przez rozmówcę zapisu jego słów.


TEKSTY

Każdego dnia Agencja Merkuriusz udostępnia kilka materiałów prasowych ze wszystkich regionów Polski. Dotyczą one najważniejszych wydarzeń w skali kraju, różnych dziedzin życia. Stanowi źródło informacji dla redakcji prasowych.

ZDJĘCIA

Na zamówienie abonenta udostępniamy serwis fotograficzny. Korzystają z niego serwisy internetowe i redakcje prasowe.

WIDEO

Na zamówienie abonenta udostępniamy serwis video. Korzystają z niego stacje telewizyjne.

Komentarze

Popularne posty